Het begon met een saaie muur.
Er gaat niets boven een thuis dat echt jouw plekkie is. Waar alles klopt, juist omdat niet alles perfect is. Iets dat je vertelt wie er woont, nog vóór je iets zegt.
Maar ergens onderweg leek ineens elk huis op elkaar. Dezelfde beige muren, neutrale banken en veilige keuzes. Alsof er een soort standaard handleiding was voor hoe een huis eruit hoort te zien. Hoe meer beige ik zag, hoe meer ik dacht: het mag wel iets spannender.
Wat ik, Evie, miste was kleur. Een verhaal. Een beetje lef. Precies daar ontstond Loomí Club. Als een zoektocht naar een thuis dat laat zien wie je bent, met al je rare trekjes, herinneringen en dromen. Eigenlijk alles wat jou, jou maakt.